Αποποίηση των δήθεν αναδρομικών από τους βουλευτές είναι ένα καλοστημένο θέατρο για να παραπλανήσουν τον Ελληνικό Λαό ότι τάχα και αυτοί συμμετέχουν στην μείωση των αποδοχών τους, όπως έγινε και σε όλους τους πολίτες.
Είναι καιρός να μάθει ο Ελληνικός Λαός όλη την αλήθεια γύρω από το θέμα των περίφημων αναδρομικών που αυτοί μόνο αποποιούνται και να κατηγορούν όλους τους άλλους που διεκδικούν την επιστροφή τους όπως απλούς πολίτες, ιατρούς, ένστολους και τους τ. συναδέλφους τους ότι δεν σέβονται την κρίση που μαστίζει τον Λαό.
Ας πάρουμε το θέμα από την αρχή.
Την 10ετία του 1960 ψηφίστηκε το Ζ ψήφισμα που προέβλεπε εξομοίωση αποδοχών βουλευτών με τις αποδοχές του προέδρου του Αρείου Πάγου, και των τ. βουλευτών με τουλάχιστον 20 ετών θητείας την αντίστοιχο σύνταξη του προέδρου του Αρείου Πάγου κλιμακούμενη προς τα κάτω αναλόγως των ετών θητείας κάθε βουλευτή.
Τότε 2005 . Κανένας δημόσιος υπάλληλος δεν μπορούσε να υπερβεί τα ανωτέρω ποσά.
Το 2005 διόρισαν σε ένα δημόσιο οργανισμό ένα διοικητή με αποδοχές 2000 ευρώ πάνω από τις αποδοχές του Προέδρου του Αρείου Πάγου και αντί οι δικαστές να ακυρώσουν την παράνομο πρόσληψη, έσπευσαν να αυξήσουν και εκείνοι τις αποδοχές τους βάσει του Ζ ψηφίσματος, κατά 200 ευρώ., όπως και οι βουλευτές. Κανονικά αυτομάτως έπρεπε να αυξηθούν και οι συντάξεις των τ. βουλευτών. Με προφορική εντολή του τότε πρωθυπουργού στον υπουργό οικονομικών να αποκλείσει τους τ. βουλευτές κατά παράβαση του Ζ ψηφίσματος. Τότε που δεν υπήρχε η κρίση οι τ. Βουλευτές με προσφυγές τους ζήτησαν την αποκατάσταση της αυθαιρεσίας. Μετά το 2010 μέχρι τα 2017 όλοι υπέστησαν τις μνημονιακές μειώσεις κατά 50% και των τ. βουλευτών κατά 70%. Οι μόνοι που δεν μείωσαν καθόλου τις αποδοχές και εξακολουθούν μέχρι σήμερα να παίρνουν τις ίδιες αποδοχές που είχαν πριν την κρίση, ήταν οι βουλευτές.
Η εκδίκαση των αγωγών που είχαν ασκήσει οι τ. βουλευτές ορίσθηκε από το Ελεγκτικό Συνέδριο πολλά χρόνια αργότερα το 2014.
Λόγω όμως της κρίσεως κανένας από τους τ. βουλευτές διανοήθηκε να παρουσιαστεί και να υπερασπίσει την αγωγή του, σεβόμενοι την κρίση και δικάστηκαν ερήμην αυτών και μάλιστα ύστερα από δύο ενστάσεις του δημοσίου το ανώτατο δικαστήριο δικαίωσε τους 100 τ. Βουλευτές και εξέδωσε αμετάκλητες αποφάσεις που είναι αμέσως εκτελεστές, χωρίς κανένας να τα έχει εισπράξει όσο διαρκεί η κρίση.
Το 2016 οι βουλευτές κάτω από την λαϊκή κατακραυγή αναγκάσθηκαν να μειώσουν τις αποδοχές τους μόνο κατά το 10%, ποσόν πού εισέπραξαν από την αύξηση των αποδοχών τους στις επιτροπές που δεν θεωρούνται αποδοχές.
Τότε θυμήθηκαν το Ζ ψήφισμα , που είχαν καταπατήσει, με αποτέλεσμα να μειώσουν ακόμα κατά 10% την σύνταξη των πρώην συναδέλφων τους που οι τελικές μειώσεις έφτασαν συνολικά ατά 80%.
Το 2018 οι βουλευτές ψήφισαν όλοι την επιστροφή του αμελητέου ποσού των 10%. Μετά την αποκάλυψη, ενώ το είχαν ψηφίσει αναγκάσθηκαν να δηλώσου ότι αποποιούνται τα αστεία αναδρομικά του 10%, λαϊκίζοντες ότι τάχα είναι οι μόνοι που αποποιούνται τα αναδρομικά, και συμμετέχουν στην κρίση, ενώ εξακολουθούν να λαμβάνουν ακόμα και σήμερα τις ίδιες παχυλές αποδοχές που είχαν πρίν την κρίση.
Οι τ. βουλευτές δεν παραπονούνται για τον ευτελισμό των αποδοχών τους, που με το νόμο Κατρούγκάλου να κυμαίνονται από 330 έως 735 ευρώ, αλλά είναι οργισμένοι για την καταβαράθρωση της αξιοπρέπειας, τιμής και υπόληψής τους, που έχει τρωθεί βάναυσα τόσο από τα Μέσα Ενημερώσεως, όσο και από τους εν ενεργεία πολιτικούς που τους κατηγορούν ότι τάχα διεκδικούν τα αναδρομικά τους, ενώ οι ίδιοι σφυρίζουν αδιάφορα για τις δικές τους παχυλές αποδοχές.
