από Αριστείδης Τσιπλάκος | 25 Μάι 2020 | Διάφορα
Δυστυχώς επαληθεύτηκαν οι ανησυχίες για τις διάσπαρτες δομές φιλοξενίας μεταναστών, οι οποίες είναι υγειονομικές βόμβες στις περιοχές που βρίσκονται.
Είναι απαράδεκτο να επιτρέπεται η ελεύθερη κίνησή τους στις πόλεις, αφού είναι αδύνατον ννα ελεγχθούν, όπως έγινε στο Κρανίδι και είναι απόλυτα δικαιολογημένες οι διαμαρτυρίες των κατοίκων της περιοχής αυτής που είναι από τους σημαντικούς τουριστικούς τόπους.
Με την διατήρηση των διάσπαρτων δομών είναι δυνατόν να χάσουμε όσα αποκτήσαμε με επιμονή υπακούοντας στις συστάσεις των αρμοδίων ειδικών μένοντας στα σπίτια μας περίπου ένα δίμηνο.
Για να αποφύγουμε τα χειρότερα είναι επιτακτική ανάγκη, αντί να δημιουργούνται δομές φιλοξενίας σε περιοχές κοντά στις πόλεις, όπου είναι αδύνατον να ελεγχθούν, να τις δημιουργούμε σε
μερική ερημονήσια που υπάρχουν όπου εκεί θα γίνουν κέντρα
υγείας , με πλήρη υγειονομική περίθαλψη , τροφοδοσία κ.λ.π.
Έτσι δεν θα έχουν καμία σχέση με τον γηγενή πληθυσμό, εκεί θα παρακολουθούνται, θα απομονώνονται τα κρούσματα και εκεί θα θεραπεύονται. Εκεί θα γίνεται η διαδικασίοα του ασύλου και από εκεί θα στέλνονται στους τόπους καταγωγής. Το κυριότερο είναι ότι θα ανακοπεί τελείως η έλευση μεταναστών όταν με τα κινητά τους τηλέφωνα θα ειδοποιούνται ότι η Ελλάδα έπαψε να είναι παράδεισος με προνομιακά επιδόματα και άνετη διαβίωση, αλλά αν έλθουν θα είναι φυλακισμένοι μέχρις ότου επαναπατριστούν.
Όσοι δικαιούνται ασύλου θα παραμείνουν καραντίνα στον αναγκαίο χρόνο και εφ όσον με μοριακό έλεγχο είναι υγιείς θα επιστρέφουν στη χώρα και οι περισσότεροι με το χαρτί του ασύλου και πιστοποιητικό υγείας, μπορούν να μεταβούν σε όποια χώρα επιθυμούν. Όσοι παραμένουν θα ενταχθούν στο εργατικό δυναμικό της χώρας.
Οι Έλληνες δεν αντέχουν νέα και πιο μακρόχρονη καραντίνα που θα επιφέρει την οικονομική καταστροφή της χώρας μας μη αναστρέψιμη
από Αριστείδης Τσιπλάκος | 3 Μάι 2020 | Πολιτικά Θέματα
Τα κεφάλαια του 1ου Κοινοτικού Πλαισίου στήριξης κατανεμήθηκαν σε συγκεκριμένα προγράμματα όπως υποδομές, παιδεία. Υγεία, κατάρτιση, περιβάλλον κ.λ.π.
Με τα και κεφάλαια αυτά ύψους 7,5 τρις δραχμών χρηματοδοτήθηκαν την τριετία 1990-1993 όλα τα μεγάλα έργα υποδομής ΜΕΤΡΟ, Αττική οδός. Αεροδρόμιο Σπάτων. Γέφυρα Ριου Αντιρρίου κ.λ.π. που δημοπρατήθηκαν και άρχισε η εκτέλεσή τους και περατώθηκαν την επόμενη 10ετία.
Το πρώτο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης ΄ταν το 1988 με 5ετή διάρκεια. Όσα χρήματα δεν θα αξιοποιούνταν εντός της 5ετίας θα επιστρέφονταν για να διανεμηθούν σε άλλες χώρες του στόχου 1 που ήταν εκτός της Ελλάδας η Ισπανία , πορτογαλία και Ιρλανδία. Στην χώρα μας η έναρξη λειτουργίας του Κοινοτικού Πλαισίου δυστυχώς άρχισε καθυστερημένα το 1990. Τότε ως αρμόδιος υ/πουργός Εθνικής οικονομίας είχα την ευθύνη για την πλήρη απορρόφηση όλου του ποσού των 7.5 τρίς δρχ στο μισό του προβλεπόμενου χρόνου.
Μία από τις δράσεις του Κοινοτικού Πλαισίου ήταν το πρόγραμμα κατάρτισης –το ποίο απασχόλησε την Βουλή πρίν λίγες ημέρες– που προέβλεπε ως κίνητρο για την εκπαίδευση το ποσόν των 3000 ανα εκπαιδευόμενο. Στους πρώτους μήνες εφαρμογής διαπιστώσαμε ότι ορισμένοι, ευτυχώς λίγοι, εκπαιδευτές, Ι.Ε.Κ. κ.λ.π. υπέβαλλαν κατάλογο και μετά την έγκριση καλούσαν τους συμμετέχοντες προς εκπαίδευση τους έδιναν ένα μικρό ποσό και υπέγραφαν ότι τελείωσε η εκπαίδευσή τους, χωρίς όμως να παρουσιασθούν καθόλου για κατάρτιση. Στην συνέχεια υπέβαλλαν τον υπογεγραμμένο κατάλογο και έπαιρναν τα χρήματα αποκομίζοντας ως κέρδος 2000 έως και 2500 γρχ για κάθε μη εκπαιδευόμενο
Μετά από αυτήν την διαπίστωση διακόψανε το πρόγραμμα και ζητήσαμε από τον αρμόδιο επίτροπο να διατεθεί με έγκρισή του τμήμα των πιστώσεων αυτών σε άλλα προγράμματα, περιορίζοντας την κατάρτιση σε ελάχιστους εκπαιδευτές που ήταν αξιόπιστοι και δεν παρουσίαζαν τέτοια φαινόμενα.
Τότε εξηγέρθησαν όλοι οι αποκλεισθέντες εκπαιδευτές με διαμαρτυρίες στα μέσα ενημερώσεως και στον πρωθυπουργό ότι δεν εφαρμόζαμε σωστά το πρόγραμμα κατάρτισης και το περιορίζαμε σε ελάχιστους εκπαιδευτές και εκπαιδευόμενους.
Κάλέσαμε τότε στο υπουργείο όλους τους διαμαρτυρομένους και αποδεχτήκαμε την πρότασή τους να συμμετέχουν όλοι στο πρόγραμμα, με όσους μπορούν να εκπαιδεύσουν,, αλλά τους θέσαμε μία προϋπόθεση. Μετά το πέρας των προγραμμάτων ειδική επιτροπή θα έκανε μια απλή εξέταση των εκπαιδευθέντων για να διαπιστωθεί αν είχαν λάβει μέρος στην κατάρτιση. ¨Οσοι δεν γνώρισαν το αντικείμενο εκπαιδεύσεως δεν θα έπαιρναν την επιδότηση. Οι περισσότεροι δεν εδέχθησαν τον όρο αυτόν και απεχώρησαν. Οι υπόλοιποι που έμειναν έκαναν σωστά την εκμάθηση μέχρι το 1993. Η νέα Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ συνέχισε τα προγράμματα κατάρτισης χωρίς όμως να εφαρμόζει το σύστημα ελέγχου των εκπαιδευομένων, με αποτέλεσμα την σπατάλη χρημάτων.
Αυτό γινόταν σε όλη την περίοδο των τελευταίων 30 και πλέον ετών χωρίς κανένας να ανησυχήσει για την άσκοπο σπατάλη χρημάτων.
Την λανθασμένη διαχείριση συνέχισε φυσικα και η σημερινή κυβέρνηση με μόνη την διαφορά την τηλεκατάρτιση και όχι την αυτοπρόσωπη παρουσία λόγω του κορονοιού.
Η αντιπολίτευση γνωρίζοντας την σπατάλη και τα τρωτά του προγράμματος αυτού, το οποίο η ίδια είχε εφαρμόσει, βρήκε την αφορμή να κατηγορήσει την κυβέρνηση για ΄΄΄<<σκάνδαλο>> το οποίο όταν το εφάρμοζε ως κυβέρνηση δεν ήταν. Η κυβέρνηση χωρίς ακόμα να έχει διαθέσει ούτε ένα ευρώ έσπευσε –και ορθώς –να το καταργήσει.
Η μόνη λύση για την σωστή αξιοποίηση των προγραμμάτων αυτών είναι να εφαρμοσθεί η λύση που επιλέχτηκε την τριετία 1990 -1993, περίοδο κατά την οποία όχι μόνο αξιοποιήθηκε το σύνολο των 7,5 τρίς δρχ. αλλά και άλλα 400 εκατομμύρια που δεν πρόφθασαν να αξιοποιήσουν οι άλλες τρεις χώρες του στόχου 1, παρά το γεγονός ότι είχαν ξεκινήσει από το 1
